Berichten

Dit is de reden waarom je geen resultaat behaalt

Wellicht is dit een confronterende blog. Als je daar moeite mee hebt, kun je beter niet verder lezen.

Je bent er nog? Mooi!
Aan het eind geef ik ook oplossingen.

Ik sprak afgelopen week een vrouw uit Nijmegen die ieder jaar traint voor de Zevenheuvelenloop.
Haar favoriete wedstrijd, in haar eigen stad.

Ze start na de zomervakantie met trainen.
Vol goede moed, op naar een mooie tijd.

En ieder jaar loopt ze tegen dezelfde blessure aan….
Achillespeesklachten. Pijnlijk, en hardnekkig.
Niet alleen tijdens het lopen, maar ook tijdens haar werk heeft ze pijn.

Ieder jaar ligt ze een paar weken uit de roulatie doordat ze niet kan lopen van de pijn.
Ieder jaar duurt deze periode net iets langer.
Ieder jaar heeft ze net wat meer behandelingen bij de fysio nodig.

Ze loopt elk jaar in dezelfde valkuil.
Dezelfde blessure.

Hetzelfde cirkeltje van trainen, klachten, blessure, behandeling en ternauwernood op tijd opgelapt zijn voor de wedstrijd.
Met andere woorden, ze kwam geen steek vooruit.

Jaarlijks raken 800.000 hardlopers geblesseerd.
Het merendeel heeft jaarlijks een terugkerende blessure.

We zien hetzelfde in de sportschool.

Op 1 januari maken mensen goede voornemens: meer sporten, gezonder leven.
Ze starten er vol goede moed aan.
Na verloop van tijd versloft het en ga je niet meer.

98% van de mensen die op 1 januari start met goede voornemens zal deze binnen een jaar opgeven.
Om vervolgens op 1 januari volgend jaar, precies hetzelfde te doen.
Hetzelfde cirkeltje, dat niet werkt.

Neem diëten. Je start ermee.
Het gaat een tijdje goed, de eerste kilo’s gaan eraf.|
Na 12 weken ga je weer ‘normaal’ eten.
En komen de kilo’s weer terug, plus een extra bonus kilo.

Hier ontstaat een zigzag patroon, het jojo-effect.
Destructief voor je wilskracht en zelfvertrouwen.

Dit soort patronen herkennen we allemaal. Geen mens is perfect.
Maar het maakt veranderen wel erg lastig……

En dat hoeft niet.

Wil je dit patroon doorbreken zorg dan voor het volgende:

  1. Maak het doel knetterhelder voor jezelf.
    Waarom wil je dit?
    Wat betekent het behalen van dat doel voor je?
    Wat bewijs je dan naar jezelf en anderen?
    Waarom is het belangrijk om daar NU mee te beginnen?
  2. Ben eerlijk.
    Waar sta je nu?
    Welke valkuilen uit het verleden moet je omzeilen voor resultaat?
    Hoe reageert mijn sociale omgeving op deze verandering?
    Ben ik bereid om deze stap te zetten?
  3. Zorg voor commitment.
    Wie kan mij helpen in de verandering?
    Wat gebeurt er als ik dit NIET doe?
    Welke gevolgen heeft het voor mijn gezondheid, tijd, geld en relaties als ik dit nog langer uitstel?
    Hoe belangrijk is het voor me om hierin te slagen?

Herken jij je in dit patroon?
Wil je met mij sparren over bovenstaande vragen?
Ben je ambitieus en niet bang voor een eerlijk gesprek?

Neem contact op voor een online strategiesessie (gratis).

Dan spreek ik je binnenkort.

Groeten, Jeroen.

 

/0 Reacties/door

Luister vooral NIET naar je lichaam

Bij een blessure hoor je vaak het goedbedoelde advies “luister naar je lichaam”, zodat je signalen opvangt en daar iets mee doet. “Luister naar je lichaam.” Dat klinkt heel logisch maar het is eigenlijk het meest belachelijke advies ooit. Ik zal je uitleggen waarom dat zo is.

Om te “luisteren naar je lichaam” moet je allereerst weten waar je naar moet luisteren.

Als jij tijdens het lopen een pijn voelt opkomen, zul jij je afvragen of je hiermee kunt doorlopen of dat dit uitmondt in een blessure. De meeste mensen kunnen dat niet beoordelen en blijven in onwetendheid.

“Luisteren naar je lichaam” heeft jezelf gebracht tot daar waar je nu bent.

De meeste mensen zijn hier helemaal niet tevreden mee.
De meeste mensen ervaren stress in hun leven en hebben het druk met altijd maar moeten presteren.

Veel mensen hebben te maken met overgewicht. Luisteren naar je lichaam is toegeven aan dat waar je lichaam om vraagt. En dat heeft nou juist het overgewicht veroorzaakt. Met alle gevolgen van dien…

Waar je nu staat is vaak waar je ontevreden over bent. En dus is “luisteren naar je lichaam” niet het advies wat je zou moeten volgen.

De meeste mensen zouden eens niet naar hun lichaam moeten luisteren.

Dus als je tegen jezelf zegt: “ach je hebt vandaag al gesport je mag gerust een stukje taart” of “hmm vandaag kun je best een keertje overslaan met trainen…”, is dat juist niet waar je naar moet luisteren. Zeker als gezondheid je lief is. En als je fit wilt zijn.

We hebben allemaal een hang naar comfort.
Om comfort in het leven te krijgen zul je een tijdje oncomfortabele dingen moeten doen om een nieuwe normaalstatus te creëren. “Luisteren naar je lichaam” heeft alleen maar zin als je weet waar je naar moet luisteren. Zodat je ook de juiste dingen oppakt en de juiste acties kunt ondernemen.

Dat is hetgeen dat ik als coach met mensen doe.
Dat is mijn toegevoegde waarde.

Ik leer jou hoe je signalen interpreteert en welke acties je daar vervolgens tegenover gaat zetten. Een meerwaarde van een coach is dat hij spiegelt.

Daardoor kom jij veel sneller op de plek waar je zou willen staan.
Dan lukt het je wel om patronen te doorbreken en niet steeds in dezelfde valkuil te stappen.

Wil jij op het gebied van hardlopen en gezondheid beter presteren en krachtiger in het leven komen te staan dan kom ik graag in contact met je.

Groeten, Jeroen

 

/0 Reacties/door

Zo deal je met oncomfortabele situaties

In deze blog wil ik je iets uitleggen over een principe dat mijn leven totaal heeft veranderd.

Dit principe is niet alleen toepasbaar binnen de sport, maar ook binnen andere gebieden op je leven zoals je business of je relatie.

Als je dit toepast dan kan het een totale game changer zijn. Voor mij was dat het althans wel.

Maar.. ik moet mijzelf er wel constant aan blijven herinneren dat dit een feit is, dat dit belangrijk is.

Als je dit toepast voor jezelf en je gaat ernaar leven, dan betekend het dat het een enorme hoeveelheid vrijheid kan opleveren.
Rust in je kop.

Het principe waar ik het over heb is:

‘get comfortable with being uncomfortable’.

Ik had een coach gesprek met mijn eigen coach.

Ik zei tegen hem: “pfoehh het blijft een worsteling, het blijft werken om die business op de rails te krijgen. Ik moet trekken aan mensen, ik heb verschillende projecten lopen, af en toe wordt het teveel in mijn kop dat het duizelt. Wanneer wordt het nou eens makkelijk?”.

Mijn coach zei daaropvolgend: “joh, datgene waar je naar op zoek bent, dat gevoel van comfort en makkelijk, dat is nou net de reden waarom je je baan hebt opgezegd. Jij bent op zoek naar vrijheid en bij vrijheid horen bepaalde keuzes.
Bij het maken van keuzes komt een bepaald oncomfortabel gevoel naar boven.
Want als je die keuzes niet maakt of je stelt ze uit, dan voelt dat wel comfortabel maar op de lange termijn leidt dat niet tot de vrijheid waar je naar op zoek bent”.

Ik bleef even stil.

“En wanneer wordt het nou makkelijk?”, vroeg ik.

“Nou.. niet. Het wordt niet makkelijk, dus kun je maar beter wennen aan dat gevoel van gejaagdheid in je hoofd. Dat oncomfortabele gevoel van dit loopt nog.. dat loopt nog.. ik moet die actie nog uitvoeren.. en dan ben ik daar waar ik zou willen zijn.

De grap is, als je daar bent waar je zou willen zijn, dan is er weer een nieuwe drempel of level waar je naartoe wilt. Een groot glazen plafond waar je doorheen moet breken.

Dus met ieder nieuw level wat je bereikt, komt er een nieuwe uitdaging.”

‘Every level has a new devil’.

Dus concludeerde ik: “je kunt maar beter leren omgaan met een oncomfortabel gevoel dan dat je continu zoekt naar het comfortabele gevoel wat er dus niet gaat komen.”

Mega inzichten, voor mij althans.

In de sport wist ik dit natuurlijk al lang.
Ik coach hardlopers en die vragen mij ook: “joh, die training is wel vermoeiend, wanneer wordt het nou eens makkelijk om die kilometers te lopen of het tempo op te schroeven?”

De truc hierbij is ook: NIET.
Want JIJ hebt ervoor gekozen om een doel na te streven en bij het doel komen bepaalde ambities.
Mensen met ambities moeten keuzes maken.
En bij het maken van keuzes komt kiespijn, keuzestress.

Als je die keuzes niet maakt, dan stel je eigenlijk het pijnmoment uit.

Met struisvogelgedrag ga je het niet redden.

In de sport is het gewoon heel simpel; wil je beter worden, sneller worden, fitter worden, dat moet je er hard voor werken.

Dat betekent niet dat elke training verschrikkelijk moet zijn.
Nee, iedere training geef jij een prikkel waarbij je net even uit je comfortzone stapt.
En daar zit groei.

Vertalen we dit naar ons eigen leven, werk, relatie of business, dan wordt het ineens een stukje lastiger.
Dan zien we op internet al die halleluja verhalen van mensen die het schijnbaar heel gemakkelijk behaald hebben.

Geloof mij, dat is niet zo. Dat is een fake wereld.

Dus: get comfortable with being uncomfortable.

Ik moet mezelf er continu aan blijven herinneren.

Ik ben benieuwd naar jouw tip om makkelijker om te gaan met het oncomfortabele gevoel.
Wat helpt jou daarbij? Laat het mij weten.

 

/4 Reacties/door

Lopen in een flow in de Egmond Halve Marathon.

“Jeroen, hoe ging het in Egmond?”, is de vraag die me de afgelopen dagen regelmatig is gesteld. Vandaar dat ik daar een verslag over schrijf.

 

Wat moet je ervan verwachten? Ik wist het niet. Een groot deel van het parcours gaat over het strand. Met hoog water heb je twee keuzes. Natte voeten en hard zand of droge voeten en mul zand. Vervolgens de duinen, voordat je verhard terug naar Egmond loopt.

 

En het is een halve marathon hè, 21 km schudt je niet even uit je mouw. Althans, ik niet. Zeker niet nadat ik begin januari last kreeg van mijn schenen. Een oude blessure die weer begint te zeuren.

 

Reden genoeg om het wedstrijdplan open te houden. Niet “ik zie wel”, maar “ik ga rustig starten en halverwege maak ik een keuze om te versnellen of het tempo vast te houden.” Ik voelde geen druk, wel wat onzekerheid. Maar is dat niet wat deze sport zo mooi maakt?

 

Raceday.

Zondagochtend had ik afgesproken bij Anja. Een van mijn lopers. Samen met haar man reden we naar de start. Vrienden van Anja wonen op 200m van de start en hadden hun huis beschikbaar gesteld. Lekker, want 2 graden en wind.

 

Zo laat mogelijk liepen we naar de start. Anja startte 17 minuten eerder. Die zou ik onderweg wel ergens tegenkomen. Ik liep warm en ging in het startvak staan. Al kletsend met wat bekenden klonk het startschot en waren we vertrokken.

 

egmond halve marathon startvak

 

Strand op…

De eerste kilometers liepen heerlijk. Licht heuvelaf en toen het strand op. Stukje mul zand en toen een brede strook hard zand waar je heerlijk kon lopen. Wat nou, mul zand?

 

Het tempo zat er lekker in. De eerste 5 kilometers vlogen voorbij. Gaaf gezicht om zo’n lang lint van lopers over het strand te zien gaan. Allemaal bezig met hun eigen race, met toch een gezamenlijk doel: finishen.

 

Maar dan…

Na 5 kilometer staat een drankpost en ineens is het harde strand verdwenen. Wat overblijft is mul zand. Ik zie iedereen ploeteren en zoeken naar de juiste weg. Er komt al snel een tweedeling. Linksaf over het mulle zand, rechtsaf naar de vloedlijn.

 

Ik ga eerst links, maar steek al snel over naar rechts. Daar is het helemaal zoeken naar hard zand. Je wilt je voeten droog houden. Dus blijft er een heel smal stukje strand over. De eerste golf komt eraan. En ja hoor, meteen natte voeten.

 

Dan maar rechts inhalen. Over het harde strand, met af en toe een verfrissende golf over de voeten. Dat loopt wel heerlijk en ik haal tientallen lopers in, terwijl mijn hartslag lekker laag blijft. Top!

 

Strand af….

In de verte buigt de stroom lopers af naar links. We gaan de duinen in. Deel 2 van de wedstrijd. Smalle paden, maar wel uit de wind. Inmiddels breekt ook het zonnetje door. Lekker!

 

Door de smalle paden moet ik mijn tempo aanpassen. Inhalen is niet overal mogelijk. Kwestie van aanpassen. Het parcours is schitterend. Op en af over semi-verharde schelpenpaden. Er zitten zelfs 2 ‘beklimmingen’ in het parcours. Daar moet ik wel om lachen, want het stelt weinig voor. Maar toch gaan daar de eerste mensen lopen.

 

Dan over de camping en we zijn halverwege. Ik voel me prima. Loop lekker, hartslag blijft stabiel en laag. Geen last van mijn schenen. Dus versnellen maar. Ik eet een gelletje en laat mijn hartslag oplopen naar 160.

 

Hier raak ik ergens in een flow.

Ik keek om me heen en genoot van de omgeving. Liep heerlijk en de kilometers vlogen voorbij. Bij kilometer 14 ging het tempo nog wat omhoog.

 

In die flow staat heb ik alles heel bewust meegemaakt. Ik genoot ervan om hier te lopen en om, na de onzekerheid van die schenen, gewoon vrijuit te lopen. Het lijkt wel meditatie.

 

En toen was het nog maar 2 kilometer. Egmond kwam in zicht. Het werd drukker langs de kant. Inmiddels voelde ik de kilometers wel in de benen. Maar goed, 19 down, 2 to go. Het werd weer een wedstrijd. Een tijd onder de 1u50 was haalbaar.

 

Laatste kilometer. Vals plat omhoog. Gewoon op techniek blijven lopen. Nog 4oo meter, hooguit 2 minuten. Linksaf bij de vuurtoren. Nog 100 meter. Genieten! Handjes in de lucht, grote grijns op mijn gezicht. Heerlijke wedstrijd.

 

Uiteindelijk loop ik in 1u48:52 over de streep en heb ik een fijne wedstrijd gelopen. Erg afwisselend parcours. Niet snel. Maar ik heb goed gepresteerd en heerlijk genoten.

 

En Anja… Die loopt gewoon 2u10. Een PR in Egmond. Zo kan het dus ook.

Egmond halve marathon finish Egmond halve marathon finish 2 Egmond halve marathon anja en medaille

/2 Reacties/door

Hardloopblessures, lichamelijk of mentaal probleem?

Hardlopers raken 3x zo vaak geblesseerd als andere sporters. Hebben wij even pech. Met zo’n blessure lig je er een tijdje uit. Tot het lichaam weer hersteld is. Dan kun je weer gaan lopen. Maar werkt dit zo eenvoudig? Nee.

Blessures, het lijkt wel of we er allemaal mee te maken krijgen. Omdat ik me bezighoud met blessurevrij hardlopen spreek ik veel hardlopers die van hun blessure af willen.

Iedere keer valt me op dat een blessure in eerste instantie als een lichamelijk probleem wordt gezien, maar later blijkt het vooral een mentaal probleem te zijn.

Actie ondernemen.

Zo ook bij Francis. Ze loopt een paar jaar hard en sinds 2 maanden heeft ze last van haar knie. Eerst een zeurende pijn na het lopen. Maar nu heeft ze er ook tijdens het lopen last van. Soms voelt ze echt steken in het gewricht.

En toen dat gebeurde wist ze “dit is niet normaal, ik moet actie ondernemen”. En ze kwam bij mij terecht. Ze vertelde dat ze de pijn erg vervelend vond en daar vanaf wilde. Ze vertelde dat hardlopen voor haar een uitlaatklep is. Ze heeft een eigen onderneming in fotografie en gebruikt hardlopen om stoom af te blazen.

Het trainen zorgt voor structuur, het bewegen geeft ontspanning. Of zoals ze zelf zei: “ik loop mijn hoofd zo lekker leeg tijdens het hardlopen. Dan kom ik thuis na een drukke dag met een hoofd vol gedachten en to-do lijstjes. Dan trek ik mijn schoenen aan, ga een half uurtje hardlopen en dan is alles weer opgelost”. Francis blij, maar ook haar vriend profiteert van een ontspannen vriendin.

Nu ze geblesseerd is valt dat weg. Ze heeft moeite met ontspannen. Ze heeft er een zorg bij, de knie. Ze komt ’s avonds thuis met een hoofd vol gedachten en to-do lijstjes en ze blijft daarin hangen. Geen leeg hoofd, maar een vol hoofd. Slecht slapen en bovenal moet haar vriend het nu ontgelden. Ze wil het niet, maar toch hebben ze vaak ruzie.

De oplossing.

Dit voorbeeld laat zien dat een blessure meer is dan een lichamelijk probleem. Het gevolg van een blessure is dat je je zelfvertrouwen kwijt raakt. Je voelt je rot, want je kunt niet meer hardlopen. Je loopmaatjes gaan vrolijk verder, maar jij hoort er niet meer bij. Na een tijdje twijfel je of je nog wel ooit pijnvrij kunt lopen. Een blessure is slopend.

In de zoektocht naar een oplossing moet er dus aandacht zijn voor zowel de lichamelijke als de mentale kant van het probleem. Met het juiste behandelplan kom je er lichamelijk wel bovenop. Voor het mentale gedeelte is meer tijd nodig. Een beschadigd zelfvertrouwen los je niet op met een schouderklop. Dit bouw je op door nieuwe succeservaringen. Om er sterker van te worden.

Volgende week donderdag geef ik mijn lezing “in 5 stappen naar blessurevrij hardlopen” bij Hardloopshop.nl in Waalwijk.
Dit leer je tijdens mijn lezing:

  • De oorzaak van 95% van alle hardloopblessures.
  • Waarom je niet beter wordt van training.
  • De ideale manier om herstel te meten.
  • 5 Wetten voor optimaal trainen.

Datum: 05 oktober 2017
Tijd: 19:30 uur
Adres: Hardloopshop.nl Waalwijk | Stationsstraat 130, 5141 GH Waalwijk, Nederland.

De lezing is gratis toegankelijk.

Agenda lezingen:

10 oktober: Intersport Oisterwijk

8 of 15 november: Intersport Oosterhout

P.S. Wil jij een keer een lezing bij jou in de buurt? Breng mij dan in contact met jouw lokale hardloopspeciaalzaak of atletiekvereniging.

/0 Reacties/door