Berichten

Ben jij een slimme hardloper?

Als hardloper snap je dat je moet investeren in een paar goede hardloopschoenen. Maar wist je dat het veel belangrijker is om te investeren in je hardlooptechniek?

Afgelopen week sprak ik met Twan. Hij heeft regelmatig last van terugkerende blessures in zijn linker knie en lies. Hij wil graag opbouwen naar de halve marathon van de Singelloop in Breda. Hij durft niet voluit te trainen, de angst voor de blessure speelt altijd in zijn achterhoofd…..

Wat zou er gebeuren als Twan met vertrouwen zou trainen voor de Singelloop? Dat hij zeker weet dat hem dit geen blessures oplevert? Dan worden zijn tijden sneller en loopt hij met een glimlach en de borst vooruit. Dan wordt hij gezelliger thuis, hij straalt van het zelfvertrouwen. Zijn collega’s vinden hem een toffe vent, want hij is altijd opgewekt.

Investeren in je hardlooptechniek levert je heel veel op!

Een goede hardlooptechniek:

  • Verlaagt het risico op blessures.
  • Bespaart energie bij dezelfde snelheid.
  • Zorgt voor sneller herstel.
  • Geeft zelfvertrouwen.

Het is dus een uitstekend idee om te investeren in een goede hardlooptechniek.
Er zijn een aantal slimme hardlopers geweest die bij mij een videoanalyse hebben gedaan. Dit zijn hun bevindingen:

Joran:

Ik heb twee keer een videoanalyse bij Jeroen gedaan. Ik heb bijna nooit last van blessures, maar wilde weten hoe ik beter kon hardlopen. Mijn doel was om mijn 10 km tijd te verbeteren.

Door de analyse werd duidelijk dat ik mijn armen veel beter kon gebruiken, dat mijn pasfrequentie omhoog moest en dat ik met mijn borst vooruit moest gaan lopen. Ik kreeg daar specifieke oefeningen voor.

Drie maanden later hebben we de analyse herhaald. Je zag een duidelijk verschil. Het mooiste resultaat is dat ik mijn 10 km PR met 4 minuten heb verbeterd, zonder dat ik voel dat ik daar herder voor moet werken. Bizar!

De persoonlijke aanpak van Jeroen spreekt mij enorm aan.

Joran-hardlooptechniek

Patrick:

Na het volgen van Jeroens  lezing bij Runnersworld in Breda heb ik een videoanalyse gewonnen. Op de video was duidelijk te zien dat ik vrij zwaar liep. We hebben gewerkt aan de landing en de knie-inzet. Daardoor loop ik nu veel lichter.

Voorheen had ik wel eens last van pijntjes in mijn knie, maar die zijn nu ook helemaal verdwenen.

Patrick-hardlooptechniek

Ben jij een slimme hardloper en wil je net als Joran en Patrick direct resultaat in het hardlopen?

Meld je dan aan voor mijn Event over hardlooptechniek op zaterdag 17 juni.

  • We doen een videoanalyse om knelpunten in je looptechniek op te sporen.
  • Je krijgt persoonlijke oefeningen en specifieke krachttraining die jouw hardlooptechniek ondersteunen.
  • Alle informatie én de oefeningen krijg je thuisgestuurd.

Door de kleine groep is persoonlijke aandacht gegarandeerd.
Het event wordt gehouden in een bosrijke omgeving in Breda. Alle drankjes en een uitgebreide lunch zijn inbegrepen.

Investering: € 197,00 exclusief 21% BTW.
Early Bird Prijs: € 147,00 exclusief 21% BTW.

Het volgende event over hardlooptechniek vindt plaats op zaterdag 17 juni.
Er zijn nog slechts 6 plekken beschikbaar, dus mail me snel om je plek te reserveren.

Voor de prijs van een paar hardloopschoenen leer ik jou beter hardlopen!

Ik wens je veel blessurevrije kilometers toe!

Geen tijd en toch trainen voor de marathon, hoe doe je dat?

Jaarlijks lopen 30.000 Nederlanders een marathon, nog eens 300.000 zouden hem ooit willen lopen. Het nummer 1 excuus om deze droom niet waar te maken is een gebrek aan tijd.

De afgelopen weken vroeg ik veel hardlopers wat er volgens hen voor nodig is om te trainen voor een marathon? Tijd….. Veel tijd. Die we niet hebben. Dus laten ze de marathon op de bucket list staan. En dat is jammer, want het trainen voor een marathon kost helemaal niet zoveel tijd als je denkt.

 

Wat als je met wekelijks 4 uur training een marathon kunt lopen?

En dan niet halfdood over de finish komen en een half jaar geblesseerd in de lappenmand zitten. Nee.

Wat zou er voor jou veranderen als je met wekelijks 4 uur trainen een marathon kunt lopen waarbij je:

  • Geniet van de omgeving en het publiek.
  • Een constant tempo loopt zonder halverwege in te storten.
  • een scherpe eindtijd kunt neerzetten.
  • Lachend en juichend over de streep komt, zonder blessures.

Dan komt die marathon een stuk dichterbij toch?

 

Klassiek trainen Vs. Effectief trainen.

Het gaat om de juiste trainingsaanpak. In de klassieke marathonvoorbereiding loop je zo’n 60 kilometer per week. Voornamelijk op lage intensiteit. De training bouwt op naar duurlopen van 30-35 kilometer. Je traint drie of vier keer per week.

Een snelle, ervaren marathonloper zal prima uit de voeten kunnen met dit schema. Voor de recreatieve hardloper is de kans op een blessure erg groot.

Dat zit zo. Een snelle marathonloper (3:00u) legt 35 kilometer training af in 2,5 uur. 48 uur later is hij hiervan hersteld. 4 Trainingen per week is prima te doen.

De gemiddelde marathonloper (4:30u) legt de 35 kilometer training af in bijna 4 uur. Hiervan moet je minstens 72 uur herstellen. 4 Trainingen per week is niet haalbaar. Doe je dat wel, dan is de kans op blessures erg groot. En daar zit je niet op te wachten.

Dat kan slimmer. Niet het aantal trainingsuren, maar effectief trainen in combinatie met voldoende herstel vormen de sleutel tot succes! De gemiddelde marathonloper presteert beter door het aantal kilometers te verlagen en beter te herstellen.

 

Train niet meer dan 14 kilometer.

Bovenstaande methode hanteren we bij Sportrusten, waar ik als coach ben aangesloten. In training naar de marathon train je 4 keer per week:

  • 2 duurlopen van maximaal 14 kilometer op marathonhartslag.
  • 1 Keer loop je een korte intensieve training.
  • 1 keer ga je ‘vogels kijken’, lekker rustig op pad en genieten van het lopen.

Er zijn inmiddels honderden ervaringen van hardlopers die met deze schema’s de marathon hebben gelopen. Allemaal mensen die, net als jij, een drukke agenda hebben. Zij hebben geen tijd om wekelijks 60 kilometer te trainen, maar hebben wel de droom waargemaakt.

 

De kracht van een persoonlijk trainingsschema.

Er is dus een verschil tussen klassiek trainen en effectief trainen. Maar hoe bepaal je nou welk schema voor jou geschikt is? En wat als je nog andere sporten beoefent buiten het hardlopen? Wat als je onregelmatige diensten werkt? Misschien wil je toch meer dan 14 kilometer trainen?

Dan is het tijd voor een persoonlijk trainingsschema afgestemd op jouw wensen en behoeften. Maar wel gebaseerd op de effectieve trainingsmethode. Want die heeft zich ruimschoots bewezen.

Wil je vrijblijvend kletsen over de mogelijkheden voor jouw marathon, misschien wel die van New York, neem dan contact met me op.

Hoe word je een betere hardloper?

“Van training word je niet beter” is één van mijn uitspraken die leidt tot opgetrokken wenkbrauwen. Toch sta ik er volledig achter. Er zijn veel teveel hardlopers die zich alleen maar richten op zoveel mogelijk training en zich daarmee de blessures in trainen. Een goede training leidt tot supercompensatie.

Training + herstel = goud.

Als je naast je training geen aandacht geeft aan herstel gaan je prestaties niet omhoog. Zo simpel werkt het. Training leidt uiteindelijk tot supercompensatie. De grafiek hieronder laat dit zien.

 Supercompensatie

Fase 1: training.

Aan het begin van je training ben je het sterkst. Gaandeweg de training raak je vermoeid. Kortom, je prestatievermogen gaat omlaag. Aan het eind van de training heb je spieren uitgeput (krachttraining) of je hart-longsysteem belast en energievoorraden opgebruikt (duurtraining).

 

Fase 2: herstel of compensatie.

Na de training volgt een fase van herstel. De tijdsduur van dit herstel is afhankelijk van de inhoud van de training. Hoe meer spierschade je hebt opgelopen, hoe langer het herstel duurt. Korte, explosieve trainingen, zoals zware krachttraining geeft de langste hersteltijd. In de herstelfase wordt de vermoeidheid van de training gecompenseerd. Daarom heet deze fase ook wel de ‘compensatiefase’.

 

Fase 3: supercompensatie.

Het lichaam is erg intelligent. Het heeft een sterk zelfhelend vermogen. Daarnaast zal je lichaam het herstelde weefsel sterker maken dan dat het oorspronkelijk was.

Misschien heb je ooit een bot gebroken. Met rust groeit het bot meestal vanzelf weer aan elkaar. Daarnaast wordt er extra bot aangemaakt op de plek van de breuk. Daardoor breek je het bot niet nog eens op dezelfde plek.

Dit is ook wat er bij training gebeurt. Je verzwakt het lichaam en beschadigt weefsels op microniveau. Het lichaam compenseert deze schade in de herstelfase. Daarna doet het er nog een schepje bovenop en word je sterker dan voor de training.

Door in deze fase een nieuwe trainingsprikkel te geven herhaalt dit proces zich. Houd je dat gedurende langere periode vol dan zal je prestatievermogen stijgen. Je wordt sterker, fitter en sneller dan aan het begin van de trainingsperiode.

 

Fase 4: daling tot beginniveau.

Als een nieuwe trainingsprikkel uitblijft zal het prestatieniveau weer dalen naar het beginniveau. Het is dus belangrijk om regelmatig nieuwe trainingsprikkels toe te dienen.

Kun je een burn-out krijgen van leuke dingen?

,

 “van leuke dingen krijg je energie”.

Je herkent dat vast wel. Je bent aan het werk, je zit helemaal in de flow en de tijd vliegt. Dat geeft een euforisch gevoel. Hetzelfde geldt voor sporten. Als dat lekker gaat krijg je daar een energiek gevoel van. Maar kun je van die leuke dingen ook een burn-out krijgen? Ja luidt het antwoord.

We kennen allemaal wel iemand die een burn-out heeft gehad. Misschien heb je er zelf een gehad of zit je er nog midden in. Je bent niet uniek. In 2014 had 14% van de Nederlandse beroepsbevolking te maken met een burn-out, 1 op de 7. In het onderwijs zelfs 1 op de 5! De meeste burn-outs openbaren zich onder de leeftijdsgroep 25-35 jaar, de young professionals.

Bron

Ontstaan van een burn-out.

Meestal denken we dat een burn-out ontstaat bij negatieve ervaringen. Als mensen ontevreden zijn over hun werk. Als ze geen waardering voelen. Of dat het spaak loopt in de thuissituatie. Minder bekend is dat dit ook kan ontstaan door zaken waarvoor je intrinsiek gemotiveerd bent. Taken die je echt leuk vind om te doen. Hoe dat komt? Ik zal het je uitleggen.

In de sport kennen we het fenomeen supercompensatie. Iemand die traint raakt vermoeid. Daarmee daalt zijn prestatievermogen. Dit herstelt zich tijdens rust. Het lichaam wil ervoor zorgen dat bij dezelfde belasting de vermoeidheid kleiner is. Daarom herstelt het lichaam zich beter dan het oorspronkelijk was. Zo wordt het lichaam sterker. Dit principe noemen we supercompensatie. En als je dat systematisch toepast stijgt je prestatieniveau. In deze video leg ik het wat uitgebreider uit.

Vergelijk het met een botbreuk. Op de plek van de breuk zal extra botmassa worden aangemaakt. Dit zorgt ervoor dat het bot niet nogmaals op die plek breekt. Je voelt dan een bobbel op de plek van de breuk.

Het principe van supercompensatie werkt niet alleen voor lichamelijke processen. Dit geldt ook voor mentale arbeid. En dat is veel minder bekend. Iedereen weet dat je na een flinke training een tijdje nodig hebt om te herstellen. Bij mentale processen is dat niet anders.

Wat gebeurt er als je systematisch te vroeg, dus in de herstelfase, opnieuw gaat trainen? Dan daalt het prestatieniveau. Je gunt je lichaam geen herstel. Doe je dat als topsporter, dan raak je overbelast. Uiteindelijk kan dit leiden tot overtraindheid, de burn-out onder de sporters. Dit is de groene lijn in deze grafiek.

Dit principe werkt ook voor Jan Modaal op het werk. Als jij blijft knallen en daarbij de signalen van je lichaam negeert ben je constant aan het ‘trainen’. Er is geen fase van herstel. Door onvoldoende herstel krijg je lichamelijke klachten. Je concentratievermogen neemt af. Je krijgt pijntjes. Je reageert emotioneler.

Hoogtepunten zorgen voor een positieve impuls. Bij een promotie krijg je bakken met energie. Hartstikke positief. Maar als je daarna direct weer aan het werk gaat en blijft knallen herstel je niet van de mentale inspanningen.

Als we dan terugkijken op de groep die het meest vatbaar is voor burn-outs, de 25-35 jarigen, dan is er onder hen een groot aantal dat een burn-out heeft vanwege leuke dingen in hun leven. Je eerste baan, je eerste auto, je koopt een huis, je krijgt een kind. Allemaal hoogtepunten die plaatsvinden in het leven van de young professional. Het lastige aan dit verhaal is dat de gevolgen hiervan van persoon tot persoon anders worden ervaren. Iedereen hanteert een andere ‘coping strategie’, een manier om met stress om te gaan. De oplossing is dus geen simpel ABC-tje. Burn-outs komen voor in alle sectoren en op alle intellectuele niveaus.

 

Remco Claassen: “Iedere psychologische reactie kent een biologische oorsprong”

 

Wat is de oorsprong van burn-outs?

Dat is wat Remco Claassen zei in zijn eindbazen podcast. Michael Maes zei in zijn boek ‘Van Freud tot Omega-3’ Ongeveer hetzelfde. Burn-outs worden vooral behandeld met gesprekstherapie en cognitieve gedragstherapie. De resultaten hiervan zijn sterk wisselend en het wetenschappelijk bewijs is flinterdun. Er zijn teveel variabelen in de therapie om te achterhalen welk element nou werkelijk leidt tot de gewenste oplossing, het oplossen van de burn-out.

Maar als we zoeken naar een biologische oorzaak van de burn-out komen we interessante dingen tegen. Opmerkelijk is dat bij nagenoeg alle burn-outs en depressies een chronisch tekort is aan omega-3 vetzuren. Die zorgen voor o.a. voor prikkelgeleiding. Als die verstoord is word je vatbaarder voor een burn-out, terwijl je de signalen (prikkels) niet goed kunt interpreteren.

De oplossing.

Nou hoor ik je denken: “Allemaal aan de visoliecapsules en dan komt het goed”. Helaas, dat is te kort door de bocht. Balans in je leven is afhankelijk van vele factoren. Een burn-out los je niet op met een paar weken vette haring happen (vette vis is een bron van omega-3 vetzuren). Wat interessant is, is het combineren van gedragstherapie met het verbeteren van je gehele leefstijl. Dat betekent dat het beweeg- en voedingspatroon in kaart wordt gebracht. Dat er wordt gekeken naar stressoren in je omgeving en dat je werk-privébalans wordt opgemaakt. Zo wordt de disbalans in kaart gebracht.

Afhankelijk van het doel én leefstijl wordt bepaald op welk gebied het snelst succes behaald kan worden en daar worden kleine stappen in gezet. Om uiteindelijk groots effect te bereiken. Als een auto eenmaal rolt, kun je hem makkelijker voort duwen. Dat eerste duwtje is alleen zo lastig. Vooral als de auto een lekke band heeft.

Hoe verlaag ik mijn stress?

Met deze blog claim ik geenszins de waarheid in pacht te hebben. Ik pleit voor een multidisciplinaire aanpak van burn-outs. Ik zie steeds meer burn-outs in mijn omgeving en dat beangstigt mij. Als leefstijlcoach begeleid ik enkele cliënten die herstellende zijn van een burn-out en ik boek daar goede resultaten mee. Het blijft alleen verdomd lastige materie, want waar ga je beginnen?

Mocht je dit blog nou lezen en denken: “misschien heb ik zelf wel teveel stress”, wat kun je dan doen? Ook hierin zijn legio mogelijkheden die vooral afhangen van persoonlijke voorkeuren. Om te ontspannen zal de een naar de sauna gaan, terwijl de ander een stuk gaat hardlopen. In mijn praktijk neem ik een uitgebreide intake af . Aan de hand daarvan stel ik een strategie op en breng ik je leefstijl in beeld op het gebied van beweging, voeding en mindset. Vervolgens passen we leefstijlinterventies toe op de gebieden waar we succes kunnen boeken. Dat is maatwerk.

Iedereen kent periodes van stress. Acute stress houdt ons scherp en alert. Wil je je stressniveau laten dalen dan zijn ademhalingsoefeningen een goede tool. Onderstaande video komt uit de training “51 strategieën om je gezondheid DIRECT te beïnvloeden”. Deze training stel ik gratis ter beschikking via deze link.

MOET ik sporten of WIL ik sporten?

,

Vandaag alweer het laatste deel uit een serie van 4 blogs over herstel.
Deel 1: hoe lang duurt het herstel na een training?
Deel 2: is spierpijn slecht?
Deel 3: hoe bepaalt mijn hartslag of ik voldoende ben hersteld?

Dit blog gaat over mentale processen die het herstel na een training bevorderen of afremmen. Je kunt nog zo’n mooi schema volgen en dagelijks je rusthartslag in de gaten houden. Als je niet luistert naar je lichaam ga je de mist in. Ik hoop je vandaag aan het denken te zetten.

Druk zijn is de norm.
Vorige week nam ik deel aan een workshop over leiderschap. We stelden ons voor. Iedereen gaf aan druk bezig te zijn met van alles en nog wat. Er was niemand die zei dat hij de rust had om nieuwe plannen te maken of de tijd nam voor een goed boek. Niemand, inclusief mijzelf.

Druk zijn is de norm. Het wordt als normaal beschouwd dat je van hot naar her sjeest om alle afspraken in de agenda na te komen. Sterker nog, als jij zegt dat je een lekker rustig leven leidt toon je geen ambitie. Dan word je raar aangekeken. Moet je eens proberen. “hoe gaat het?” “ja lekker rustig, verveel me een slag in de rondte”

Multitasken is hip. Het vermogen om tegelijkertijd meerdere taken goed uit te voeren. Facebook checken terwijl je op de WC zit werkt prima. Facebook checken terwijl je een gesprek met je vriend(in) voert geeft herrie in de tent. Er zit dus een grens aan multitasken.

De link naar sport.
De laatste jaren zie ik deze trend ook in fitness land. Er is minder tijd om te sporten, maar het MOET wel. Dus springen we in de auto, scheuren naar de sportschool en sleuren wat aan gewichten. De verplichte selfie wordt de wijde wereld in geslingerd: #sportselfie. Een uur later ploffen we uitgeblust op de bank. Weer een dag overleefd….

Ik chargeer natuurlijk, maar het is niet voor niets dat korte, explosieve workouts populairder worden. De CrossFit boxen groeien als kool. En ondanks dat dit een effectieve manier van trainen is, zijn deze vormen van trainen niet geschikt voor iedereen. De blessures zijn niet mals.

Overpeinzing.
Moeten we niet teveel? Wat is het gevolg als je dagelijks de batterij volledig leeg trekt? Waar word je nou echt een gelukkiger mens van?

Misschien wordt het tijd voor bewustwording. Keuzes maken. Minder moeten en meer willen. Dat geeft rust in het hoofd en opent mogelijkheden. Ik ga de komende tijd op zoek naar antwoorden voor mezelf. Je bent welkom om je daarbij aan te sluiten.

Hoe zorg jij ervoor dat je minder MOET en meer WILT in het leven?

Hoe bepaalt mijn hartslag of ik voldoende ben hersteld?

[fusion_text]Deel 3 uit een serie van 4 blogs over herstel.

De afgelopen twee weken heb ik veel reacties gekregen op mijn blogs. Dat vind ik top, ik schrijf ze namelijk voor jou!

In het eerste deel van deze serie blogs schreef ik over de hersteltijden bij verschillende trainingen. Conclusie: hoe intensiever een training is, hoe langer het herstel duurt. Afgelopen week kwam ik onderstaande grafiek tegen die de globale hersteltijden mooi naast elkaar zet.
Supercompensation1

Hartfrequentie.
In mijn vorige blog schreef ik over spierpijn in relatie tot herstel. Een andere parameter, naast spierpijn, om herstel te bepalen is je hartfrequentie. Hoe zit dat?
Het aantal hartslagen per minuut is geen vast gegeven, maar varieert onder invloed van fysieke en mentale activiteit. Je hartfrequentie is laagst in je diepste slaap en stijgt als je aan het trainen bent of stress ervaart. Door het pompen van het hart worden belangrijke voedingsstoffen en zuurstof door het lichaam gepompt. Hoe meer voedingsstoffen door het lichaam worden gevraagd, hoe harder het hart gaat pompen. Het hart is een spier en spieren kun je trainen. Vandaar dat je hartfrequentie gedurende een trainingsjaar kan veranderen. Hoe beter je getraind bent, hoe lager je hartslag in rust is.

Rusthartslag.
En die hartslag in rust, je rusthartslag, kunnen we gebruiken om de mate van herstel te meten. Na een training duurt het namelijk een tijdje voordat je rusthartslag weer genormaliseerd is. Tot die tijd ben je nog aan het herstellen van een vorige training. Nou hoef je niet steeds te wachten tot je rusthartslag weer op het normale niveau is. Je kunt al iets eerder een nieuwe trainingsprikkel toedienen. En dat is fijn, anders zou een topsporter (die optimaal moet trainen) op de meest vreemde tijden een nieuwe trainingsprikkel moeten toedienen.
In theorie kun je gaan trainen als je rusthartslag niet meer dan 10% verhoogd is.

Hoe meet ik dit?
Om je rusthartslag te bepalen noteer je iedere ochtend direct nadat je wakker wordt je hartslag. Tel het aantal slagen in een halve minuut en vermenigvuldig dit x2. Doe dit minimaal 3 dagen achter elkaar in een rustige periode om een betrouwbare rusthartslagwaarde te bepalen. Neem het gemiddelde van deze drie dagen.
Ik zal mezelf als voorbeeld nemen. Mijn rusthartslag is momenteel 52. In het najaar loopt deze iets op, omdat ik dan minder train. Vanaf de winterstart ik weer met doelgericht trainen en zakt mijn rusthartslag naar 52.

Bovenstaande methode is de eenvoudigste. Er zijn steeds meer manieren om je hartfrequentie continu te meten. Meestal werken deze metingen met een elastische hartslagband. Deze zijn niet zo comfortabel dat je ze ’s nachts draagt. Er zijn al horloges met polsmeting die corresponderen met een app op je telefoon. Een bekend voorbeeld is de sweetbeat app. Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar hou me aanbevolen als testpersoon!

Terug naar de praktijk. Iedere ochtend meet ik mijn hartslag. Als deze 10% verhoogd is, weet ik dat ik mijn geplande training beter een dag kan uitstellen. Dus bij een hartslag vanaf 58 train ik die dag niet. Ik kan gerust les/training geven, maar zelf trainen (lees: tot het gaatje gaan) zit er vandaag niet in. Zo simpel werkt het, of niet?

Fysieke of mentale stress.
Deze rekensom werkt perfect als je je in rustig vaarwater bevindt. Het gaat lekker op je werk, privé loopt alles op rolletjes, je zit goed in je vel. Maar dat is lang niet altijd het geval. Er zijn talloze zaken die stress opleveren en er zijn evenveel manieren om daarmee om te gaan. Maar één ding is zeker, in stressvolle situaties gaat je rusthartslag omhoog. En dan werkt bovenstaande rekensom niet meer.

Daarover schrijf ik volgende week![/fusion_text]

Is spierpijn slecht?

Deel 2 uit een serie van 4 blogs over herstel. Vandaag over spierpijn in relatie tot herstel.

Om te kunnen bepalen of spierpijn slecht is moet je eerst weten wat spierpijn is.

Wat is spierpijn?
Er zijn twee soorten spierpijn:
• Acute spierpijn: dit openbaart zich tijdens of direct na een training. Tijdens een intensieve training ontstaat melkzuur. Dit melkzuur wordt door het lichaam afgevoerd zoals water door een trechter wegloopt. Je kunt water in een trechter gieten tot dat je bij de rand komt. Stop je dan met gieten, dan stroomt het water eruit. Ga je door met gieten, dan stroomt het water over de rand.
In het lichaam gebeurt hetzelfde. Je lichaam voert melkzuur af. Pas als je meer melkzuur produceert dan door het lichaam kan worden afgevoerd ervaar je een gevoel van verzuring. Zenuwuiteinden komen in aanraking met het melkzuur. Dit geeft een branderig gevoel.
• Verlate spierpijn: ook wel Delayed Onset Muscle Soreness (DOMS) genoemd. Deze spierpijn ervaar je het sterkst 24-72 uur na de training. Door zware training ontstaan miniscule scheurtjes in je spieren. Deze ontstaan met name bij excentrische belasting. Een spier wordt hierbij onder belasting langer, bijvoorbeeld het landen na een sprong.
De spierpijn is na 48 uur op z’n hoogst. Als je daags na een training dus niet meer lopend de trap af komt, maak dan je borst maar nat voor dag 2. Uit eigen ervaring weet ik dat je dan houterig als een robot over straat loopt.

Is spierpijn schadelijk?
Er wordt vaak gezegd dat spierpijn schadelijk is, maar dat is een fabeltje. Sterker nog, spierpijn helpt je om sterker te worden. Als je namelijk iets beschadigt in het lichaam, zal je lichaam het gekwetste deel sterker maken dan voorheen. Kijk maar naar gebroken botten. Op de plek van de breuk zit altijd een verdikking.
Dit gebeurt bij spierpijn ook. De haarscheurtjes zullen herstellen én er worden extra spiervezels aangemaakt om de spieren te versterken. Zo wordt een spier dikker. Dit is vooral het geval bij krachttraining.

Kan ik sporten met spierpijn?
Het korte antwoord hierop is ja. Een langer antwoord brengt wat nuance. Pijn is altijd een waarschuwing van het lichaam, zo ook spierpijn. Het lichaam waarschuwt je dat je nog niet volledig hersteld bent van de vorige inspanning. Zou je nu intensief gaan sporten, een melkzuurtraining of zware krachttraining, dan is de kans op een blessure erg groot.

Wat kun je dan wel doen? Drie dingen:
1. Stel je training een dag uit. Dit is altijd de veiligste optie.
2. Als je echt wilt trainen kun je de intensiteit van trainen naar beneden brengen. Verlaag het gewicht en verhoog het aantal herhalingen of ga cardio trainen in plaats van intervallen. Een lichte hersteltraining behoort ook tot de opties.
3. Werk met een split schema, waarbij je iedere training een andere spiergroep of lichaamsdeel traint. Dit is populair in de fitness. Ik twijfel hier zelf sterk aan, omdat alle spiergroepen middels bindweefsel (fasci) met elkaar in verbinding staan. Ik zie het lichaam dus als een totale ‘machine’ en niet als samenwerkende losse delen.

Conclusie:
Spierpijn kent twee verschijningsvormen, acute en verlate spierpijn. We zien die laatste meestal als ‘echte’ spierpijn. Spierpijn is niet schadelijk, net is wel een waarschuwing. Je bent nog niet volledig hersteld voor een nieuwe zware training. Je kunt gerust trainen met spierpijn. Stel dan de intensiteit bij of werk met een split schema.

Hoe lang duurt het herstel na een training?

herstel na training
Deel 1 uit een serie van 4 blogs over herstel.

Een van de belangrijkste elementen van training is niet de training zelf, maar het herstel. Je wordt namelijk niet beter van trainen, maar van het herstel. Dat noemen we supercompensatie. Dit proces leg ik in deze video uit:

Maar hoe lang duurt dat herstel dan? Dat is afhankelijk van de mate van getraindheid en erfelijke factoren. Hoe getrainder bent, hoe dieper dat je tijdens een training kunt gaan en hoe sneller je daarvan herstelt.

Afhankelijk van je training/wedstrijd zal het herstel tussen de 12 en 72 uur duren.
Grofweg kunnen we stellen dat het herstel van een zuurstoftraining (uithoudingsvermogen) 12-24 uur duurt, die van een melkzuurtraining duurt 48 uur en van een powertraining (zware krachttraining) herstel je in 72 uur.

Dat betekent dat je de verschillende trainingen zult moeten inplannen in je agenda en de hersteltijden moet respecteren. Doe je dit niet, dan zul je het opgebouwde resultaat teniet doen en dat is niet de bedoeling.

Om een betere indicatie van het herstel te kunnen geven kijken we naar drie andere parameters: hartfrequentie, spierpijn en (mentale) vermoeidheid. Volgende week blog ik over spierpijn en het herstel.